این وبلاگ ، صفحه رسمی برنامه
می باشد
----------------------
"زیباترین اشعار" کامل ترین برنامه شعر برای آندروید می باشد
اشعار بیش از 60 شاعر معاصر در برنامه گنجانده شده است
بخش گلچین عاشقانه و تک بیت های ناب این برنامه را متمایز می سازد
توضیحات کامل را در فروشگاه های آندروید بخوانید
----------------------
دانلود از پارس هاب
----------------------
دانلود ار اول مارکت
از کنارم رد شدی بی‌اعتنا... نشناختی
چشم در چشمم شدی اما مرا... نشناختی
در تمام خاله بازی‌های عهد کودکی...
همسرت بودم همیشه بی‌وفا... نشناختی؟
لی‌له باز کوچه‌ی مجنون‌صفت‌ها فکر کن...
جنب مسجد خانه‌ی آجرنما... نشناختی؟
دختر همسایه یاد جرزنی‌هایت به‌خیر...
این منم تک‌تاز گرگم برهوا... نشناختی؟
اسم من آقاست اما سال‌ها پیش این نبود...
ماه بانو یادت آمد؟ مشتبا... نشناختی؟
کیست این مرد نگهبانت که چشمش برمن است...
آه! آری تازه فهمیدم چرا... نشناختی!!!
مجتبی سپید
درد من و تمام تبر خورده ها یکی است
باور نمی کنیم که مُردیم مدتی است
آن ها در انتظار دوباره پرنده ای
من فکر بازگشت کسی که نبود و نیست
از هرکجا نرفته به من باز گشته ای
ای بومرنگ خسته ی من! یک نفس بایست
یک عمر می دویم و به جایی نمی رسیم
یک عمر می دویم؟! دویدن برای چیست؟
در پیله خوش تریم... که در چشم روزگار
کفتار و کرم و کفتر و پروانه هم یکی است
بیچاره قلب من؛ که در این جنگل ِ شلوغ
خرگوش ِ مرده زاده شد و... لاک پشت زیست !
مژگان عباسلو
کنار گیسوانت رهبری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
و راضی کردنت به همسری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
به فکرت بودم و دیدم نمازم را قضا کردم
تو باشی و نباشد کافری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
تو با شیرین زبانی تشنه ام کردی به لبهایت
گذشتن از لبانت سرسری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
مشخص کردن ِ این که تو زیبایی وَ یا آهو
میان این دو محشر داوری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
تصور کردنِ این که خدای من دو چشم توست
برای مردم پامنبری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
نشستی پیش من با موی مشکی ، شانه اش کردی
تحمل کردنِ این دلبری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
تو را دیدن به وقت ناز کردن ، هر زمان بانو
به جان مادرم بی روسری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
بسیجی هستم و باید خطابت من کنم ، خواهر
تو را دیدن به چشم خواهری ؛ سخت َ ست ؛ می فهمی؟
آرنگ داودی
تو غلط میکنی این گونه دل از ما ببری
سر خود آینــه را غـــرق تماشــا ببری
مرده شور من ِ عاشق که تو را می خواهم
گـــور بابای دلـی را کــــه بـــه اغــــوا ببری
چه کسی داد اجازه که کنی مجنونم؟
به چـه حقی مثلا شهرت لیلا ببری؟
به من اصلن چه که مهتابی و موی تو بلند
چـــه کسـی گفتـه مرا تا شب یلدا ببری؟
بخورد توی سرم پیک سلامت بادت
آه از دست شرابی که تو بالا ببری
زهر مار و عسل ، از روی لبم لب بردار
بیخودی بوسه به کندوی عسلها ببری
کبک کوهــی خرامان ! سر جایت بتمرگ
هی نخواه این همه صیاد به صحرا ببری
آخرین بار ِ تو باشد که میآیی در خواب
بعد از این پلک نبندم کــه به رویا ببری
لعنتـی ! عمـــر مگر از سر راه آوردم
که همه وعده ی امروز به فردا ببری
این غزل مال تو ، وردار و از اینجا گم شو
به درک با خودت آن را نبری یا ببری
شهراد میدری
