گاهی

خانمانــــسوز بود آتش آهــــی ، گاهی

ناله ای میشکند پشت سپاهی ، گاهی

گــر مقدر بشــود سلک سلاطین پــوید

سالــک بی خبر خفته به راهی گـاهی

قصه یوسف و آن قوم چه خوش پندی بود

به عــزیزی رسد افتاده به چاهی گاهی

هستیم سوختی از یک نظر ای اختر عشق

آتـــش افروز شود برق نگــاهی ، گاهی

روشنی بخش از آنم که بسوزم چون شمع

او سپیــدی بود از بخت ســیاهی ، گاهی

عجبی نیست اگر مونس یار است رقیب

بنشــیند برگل هـــرزه گیاهــی ، گـاهی

اشک در چشــم فریبنده ترت می بینم

در دل موج ببین صورت ماهی ، گاهی

زرد رویــی نـبـود عـیـب مــرانــم از کوی

جلوه بر قریه دهد خرمن کاهی ، گاهی

دارم امیــــد کــه بـا گـریـه دلـت نـرم کنم

بهر طوفان زده سنگیست پنهاهی گاهی

معینی کرمانشاهی