گناه

گنه کردم گناهی پر ز لذت 

کنار پیکری لرزان و مدهوش

خداوندا چه می دانم چه کردم 

در آن خلوتگه ِ تاریک و خاموش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش 

نگه کردم به چشم پر ز رازش 

دلم در سینه بی تابانه لرزید 

ز خواهش های چشم پر نیازش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش 

پریشان در کنار او نشستم 

لبش بر روی لبهایم هوس ریخت 

ز اندوه دل دیوانه رستم

فروخواندم به گوشش قصهٔ عشق :

تو را می خواهم ای جانانهٔ من 

تو را می خواهم ای آغوش جانبخش 

تو را ، ای عاشق دیوانهٔ من

هوس در دیدگانش شعله افروخت 

شراب سرخ در پیمانه رقصید 

تن من در میان بستر نرم 

به روی سینه اش مستانه لرزید

گنه کردم گناهی پر ز لذت

درآغوشی که گرم و آتشین بود 

گنه کردم میان بازوانی 

که داغ و کینه جوی و آهنین بود 

فروغ فرخزاد